|
چشمـــه ســـار رحمــت 
|
بسم الله الرحمن الرحیم
چگونگی دیـدار محبـوب
ترک واجبات و ارتکاب محرمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است. راه‌های تشخیص صـدق و کـذب دیـدار امام علیه السلام :
رؤیت حضرت در عصر غیبت کبری به سه صورت ممکن است: الف) در عالم خــواب ؛ ب) در حال مکاشفه ؛ ج) در حال بیــــداری . و در حال بیداری از نظر کیفیت و نحوه دیدار سه گونه دارد: 1ـ دیدار با حضرت با عنوان غیرحقیقی ؛ به گونه‌ای که دیدار کننده هنگام ملاقات و بعد از آن ، هیچ گونه توجهی به شخص حضرت ندارد و ایشان در این دیدار ، فردی عادی و ناشناس تلقی می‌شوند ، این رؤیت ممکن است برای بسیاری از افراد به طور تصادفی و ناشناس رخ دهد و حضرت با افراد برخورد داشته باشد، ولی هرگز او را نمی‌شناسند. 2ـ دیدار حضرت همراه با شناخت ؛ یعنی شخص دیدار کننده حضرت را به هنگام دیدار بشناسد، این نوع رؤیت، بسیار اندک و انگشت شمار است؛ زیرا چنین رؤیتی با فلسفه غیبت منافات دارد و در عصر غیبت، اصل بر این است که حضرت از چشمان مردم پنهان باشند، مگر در مواردی که مصلحت مهم‌تری اقتضا کند و حضرت بنا به مصالحی خود را بشناساند که این نوع دیدار فو‌ق‌العاده اندک است؛ 3ـ رؤیت حضرت در حال غفلت از حضور امام ، یعنی شخص حضرت مهدی(عج) را ملاقات می‌کند، ولی در آن حال به حضور حضرت توجهی ندارد و وی را فردی عادی می‌پندارد، اما پس از ملاقات با توجه به دلایل و شواهد موجود، یقین پیدا می‌کند که وی امام عصر (عج) بوده است. بیشتر تشرفاتی که در کتاب‌ها نقل شده است از این نوع است و نشناختن نیز یا به دلیل غفلت شخص دیدار کننده در آن حال است و یا به دلیل اینکه حضرت در او تصرفات تکوینی و ولایی کرده و اجازه شناخت را به وی نمی‌دهد؛ ولی بعد از جدایی، از قراین دیگر قطع یقین پیدا می‌کند که وی امام بوده است. اما تشخیص صدق و کذب چنین رؤیت‌هایی ، به دلیل یقین و صدق گوینده نیاز دارد، چنین ادعاهایی از افراد ناموثق و بی‌تقوا پذیرفتنی نیست و اصل بر تکذیب مدعی چنین دیدارهایی است، مگر اینکه به صحت گفتار وی یقین داشته باشیم. دلیل ناشناس بودن امام زمان(عج) در عصر غیبت چیست ؟ و چرا افــراد هنگام ملاقـــات امــام را نمی‌شناسند ؟ زیرا غیبت که به معنای ناشناس بودن حضرت است، اقتضا می‌کند که دیگران حضرت را نشناسند، پس نشناختن حضرت در چنین ملاقات‌هایی طبق قانون غیبت بوده و دلیل نمی‌خواهد؛ زیرا ایشان در حال غیبت‌اند و نباید غیبت و ناشناس بودن، به ظهور و شناسایی تبدیل شود. در عین حال با اینکه در زمان غیبت به دلایلی که موجب غیبت شده، امام مهدی(عج) باید از دیده‌ها مخفی باشند، ممکن است کسانی که مشکل بزرگی دارند یا به مقامات معنوی عالی دست یافته‌اند، به محضر آن حضرت شرف‌یاب شوند. البته این شرف‌یابی می‌تواند متفاوت باشد، برخی حضرت را می‌بینند ولی نمی‌شناسند؛ گروهی می‌بینند و می‌شناسند و حضرت هم با آنان سخن می‌گویند؛ برخی او را می‌بینند و می‌شناسند و اجازه می‌یابند که با ایشان سخن بگویند، این تفاوت‌ها به دلیل اختلاف درجات معنوی افراد است. در هر حال دلیل اینکه افراد کمی هنگام ملاقات، آن حضرت را می‌شناسند، آن است که شایستگی دیدن همراه با شناخت، در افراد کمی وجود دارد.
چرا نباید برای دیدن بقیة‌الله(عج) اصرار کرد دیدن حضرت تأیید بر کردار درست آن فرد نیست؛
اگر چه نصیب هر کس نمی‌شود، ندیدن حضرت هم دلیل بر خرابی اعمال نیست، بسیاری از بزرگان، علما و مجتهدان، امام زمان(عج) را ندیدند، ولی چه بسا افرادی که مسلمان هم نبودند، ولی چون به مقام اضطرار رسیدند، حضرت از آنها دست‌گیری کرده و از این جهت امام را دیده باشند. مهم این است که اگر ما او را نبینیم، او ما را می‌بیند و همین اعتقاد برای ترک گناه کافی است.
قطعـاً گنـــــــــاه کردن ، مهم‌ترین علت محرومیت از عنایات امام زمان(عج) است، بنابراین اگر ما از گناه اجتناب کنیم و منتظر واقعی باشیم ،
به مقامی می‌رسیم که غیبت و حضور برای مان فرقی ندارد ،
[ جمعه 93/3/23 ] [ 11:38 صبح ] [ چشمــه ســار رحمت ]
[ نظر ]
|
درباره وبلاگ  |
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |
